Προτού δημιουργηθεί ο κόσμος, εντελώς ξαφνικά, από το πουθενά εμφανίστηκε στο σύμπαν μια όμορφη, πελώρια και πληθωρική κόρη. Ήταν η Γαία, που έμελλε να γίνει η μητέρα όλης της φύσης. Πρώτα γέννησε τον Ουρανό, μεγάλο σαν αυτή, που την σκέπασε αμέσως με τον θόλο του, τον γεμάτο αστέρια. Κι επειδή στους μύθους όλα μπορούν να συμβούν, Γαία και Ουρανός μαζί δημιούργησαν τους δώδεκα Τιτάνες, έξι αγόρια κι έξι κορίτσια, πολύ αγαπημένα μεταξύ τους αλλά δυστυχισμένα. Ο πατέρας τους, επειδή φοβόταν ότι μια μέρα θα του πάρουν τον θρόνο, τα φυλάκισε στον Τάρταρο, μια κατασκότεινη σπηλιά βαθιά μέσα στη γη. Μαζί τους φυλάκισε και τ’ άλλα αδέλφια τους, τους τρεις Κύκλωπες, που είχαν μόνο ένα μάτι στο μέσο του μετώπου και τους τρεις Εκατόγχειρες, που ήταν αγριωπά, τεράστια και παράξενα πλάσματα.

Τι κι αν οι Κύκλωπες είχαν για όπλα τους τη βροντή, την αστραπή και τον κεραυνό; Τι κι αν οι Εκατόγχειρες ήταν φοβεροί κι από τους ώμους τους ξεφύτρωναν 100 ακατανίκητα χέρια και 50 κεφάλια; Όλοι φοβόντουσαν τον Ουρανό και κανείς δεν τολμούσε να τα βάλει μαζί του! Μόνο ένας, ο μικρότερος Τιτάνας απ’ όλους, ο Κρόνος, πήρε το θάρρος να τον αντιμετωπίσει. Οπλίστηκε λοιπόν μ’ ένα κοφτερό δρεπάνι, παραφύλαξε στο σκοτάδι και μόλις τον είδε να ’ρχεται, του όρμησε και τον πλήγωσε. Από τις σταγόνες του αίματος που έπεσαν στη θάλασσα ανάβλυσε ένας λευκός αφρός κι από μέσα του αναδύθηκε μια πανέμορφη κόρη, που δεν ήταν άλλη από τη θεά Αφροδίτη.

Μη φανταστείτε βέβαια ότι ο Ουρανός έπαθε κάτι πολύ σοβαρό. Η μητέρα Γαία, πάλι, έκανε κι άλλα πολλά παιδιά, όπως τις Μέλιες Νύμφες, τις αδίστακτες Ερινύες και κάποιους τεράστιους γίγαντες που δεν ξεκόλλαγαν ποτέ από πάνω της! Αυτά τα γιγάντια παιδιά της τα ονόμασε Όρη και παρόλο που την ταλαιπωρούσαν με το τεράστιο βάρος τους, δεν έπαψε ποτέ να τα αγαπάει. Μεγαλύτερη αδυναμία όμως έδειχνε στο γιο της τον Πόντο, που άλλοτε ήρεμος κι άλλοτε αφρισμένος από τα τεράστια κύματά του την δρόσιζε συνεχώς.

Η Γαία κι ο Πόντος ζούσαν ευτυχισμένοι, αλλά ένιωθαν μοναξιά. Γι’ αυτό αποφάσισαν να δημιουργήσουν μαζί κι άλλες θεότητες και πλάσματα της θάλασσας. Ένα απ’ αυτά ήταν ο Νηρέας, σοφός και δίκαιος, που ζούσε μέσα στις θαλασσοσπηλιές με τις 50 κόρες του και προστάτευε τα πέλαγα και τους θαλασσινούς. Ξακουστά αδέλφια του Νηρέα ήταν ο Θαύμας, που βασίλευε στη θαλάσσια χώρα των θαυμάτων, η Ευρυβία, κακιά και στριμμένη, ο Φόρκυς και η Κητώ, που μόνο και στο όνομά τους έτρεμαν όλοι.

Ο θαυμαστός Θαύμας, λοιπόν, αγάπησε την Ηλέκτρα, μια από τις χιλιάδες κόρες του Ωκεανού, που έφερε στο κόσμο τέσσερις φτερωτές κόρες. Η μια κόρη της ήταν ευγενική, πολύχρωμη κι αξιαγάπητη. Την έλεγαν Ίριδα. Ναι, σωστά μαντέψατε, ήταν εκείνη που έφερνε το ουράνιο τόξο! Οι τρεις αδελφές της καθόλου δεν της έμοιαζαν στους τρόπους. Έσχιζαν τον αέρα με απίστευτη ταχύτητα κι άρπαζαν ό,τι έβρισκαν μπροστά τους. Έτσι τις ονόμασαν Άρπυιες. Πάντα έμπλεκαν σε περιπέτειες και καβγάδες και πολλές φορές φώναζαν την Ίριδα να τις ξεμπλέξει!

Η Ίριδα κι οι Άρπυιες είχαν εφτά ξαδελφούλες, από τον θείο τους, τον Φόρκυ και τη θεία τους, την Κητώ. Η μια ήταν χειρότερη κι ασχημότερη από την άλλη! Να φανταστείτε, τις Γραίες που ήταν τρίδυμες, τις ονόμασαν έτσι γιατί είχαν γεννηθεί γριές. Αφήστε βέβαια που όλες μαζί είχαν μόνο ένα δόντι κι ένα μάτι που τα δανείζονταν μεταξύ τους! Οι αδελφές τους ήταν οι Γοργόνες. Μία από αυτές ήταν η φοβερή Μέδουσα με τα φιδίσια μαλλιά. Όλες είχαν τη μαγική ικανότητα μ’ ένα μόνο τους βλέμμα να μεταμορφώνουν σε πέτρα όποιον τις κοίταζε!

Για τη Μέδουσα, δεν μπορούμε να πούμε βέβαια, παρά τον κακό της χαρακτήρα, έφερε στον κόσμο δύο καταπληκτικά παιδιά, τον πανέμορφο Πήγασο και τον χρυσό πολεμιστή Χρυσάορα. Όσο για την αδελφή της την Έχιδνα, ήταν τόσο αποκρουστική κι επικίνδυνη που έγινε η μητέρα όλων των τεράτων της μυθολογίας. Αν έχετε ακούσει για το Κέρβερο, τη Λερναία Ύδρα, το Λάδωνα, τον Όρθο, τη Χίμαιρα, τη Φαιά, όλα αυτά ήταν παιδιά της. Ο πατέρας τους Τυφωέας, ο φοβερότερος γιος της Γαίας και του Τάρταρου, ήταν ψηλότερος κι απ’ τα ψηλότερα βουνά κι άγγιζε με το κεφάλι του συχνά τ’ αστέρια. Κανείς δεν του παράβγαινε σε δύναμη. Μόνο ο Δίας κατάφερε να τον νικήσει και να τον καταπλακώσει κάτω από το ηφαίστειο της Αίτνας!

Καταλαβαίνετε τώρα γιατί το ηφαίστειο μερικές φορές τραντάζεται και ξεχυλίζει λάβα; Είναι ο τρομερός Τυφωέας που ξυπνάει και φλόγες εξακοντίζονται από τα μάτια του. Κι όπως ήταν φυσικό από τέτοια φοβερά παιδιά, σαν της Έχιδνας και του Τυφωέα, δε μπορούσαν παρά να γεννηθούν άλλα φοβερότερα: η Σφίγγα, το Λιοντάρι της Νεμέας, ο Ερυμάνθιος κι ο Καλυδώνιος κάπρος. Όμως, μη νομίσετε ότι τα εγγόνια της Γαίας ήταν μόνο φοβερά τέρατα. Απέκτησε κι έξι εγγόνια, από τον γιο της Κρόνο και την κόρη της Ρέα, που όμοια σαν αυτά δεν είχαν ξαναγίνει σε δύναμη και ομορφιά: την Εστία, τη Δήμητρα, την Ήρα, τον Άδη, τον Ποσειδώνα και τον Δία, τους πρώτους έξι θεούς του Ολύμπου, που έμελλε να ορίσουν τις μοίρες των ανθρώπων!

ΔΙΑΒΑΣΕ ΕΠΙΣΗΣ